Στα τέλη του Ιούνη και πρίν φύγουμε για διακοπές, συνήθως με επισκεπτόταν η Μ. μαζί με τη Λ. Η Λ ήταν τότε, στις πρώτες επισκέψεις, 4-5 χρονών. Ολόγλυκια και το πιο έξυπνο παιδί που είχα γνωρίσει. Πίστευα τότε πως κάτι πολύ χαρισματικό θα γινόταν σα μεγάλωνε. Προσδοκούσα μάλιστα με μια σχετική αγωνία τι θα μπορούσε να ήταν αυτό.
Τελικά .... δεν αρκεί το μυαλό και τα γονίδια. Τελικά το περιβάλλον είναι αυτό που αποφασίζει αν καλλιεργήσεις το χάρισμά σου ή αν θα γίνεις μια αδιάφορη μετριότητα προσανατολισμένη σ'ένα υπερμεγέθες εγώ. Η Ελλάδα και η εποχή μας διαθέτουν το κατάλληλο λίπασμα για το τελευταίο.
....
Στην απέναντι πολυκατοικία ανακάλυψα τη συμπαθητική γριούλα του λεωφορείου. Είναι ωραία η μορφή της.
Δεν ήταν όμως εκεί τα προηγούμενα χρόνια, θα την είχα προσέξει
Τελικά .... δεν αρκεί το μυαλό και τα γονίδια. Τελικά το περιβάλλον είναι αυτό που αποφασίζει αν καλλιεργήσεις το χάρισμά σου ή αν θα γίνεις μια αδιάφορη μετριότητα προσανατολισμένη σ'ένα υπερμεγέθες εγώ. Η Ελλάδα και η εποχή μας διαθέτουν το κατάλληλο λίπασμα για το τελευταίο.
....
Στην απέναντι πολυκατοικία ανακάλυψα τη συμπαθητική γριούλα του λεωφορείου. Είναι ωραία η μορφή της.
Δεν ήταν όμως εκεί τα προηγούμενα χρόνια, θα την είχα προσέξει
2 σχόλια:
Θάλεγα ότι συμβάλει και το περιβάλλον σε κάποια βαθμό στη διαμόρφωση του χαρακτήρα. Ίσως σε αρκετά μεγάλο. Από την άλλη, αν δεν υπήρχαν και οι μετριότητες πώς θα ξεχώριζαν/δημιουργούνταν οι, ας πούμε αξιόλογες προσωπικότητες/οντότητες..
Πριν μερικούς μήνες είχα διαβάσει, Caesar, τα λόγια ενός σοφού Κινέζου (τελικά αυτοί οι Κινέζοι τα είπανε όλα, όπως και οι αρχαίοι Έλληνες) που στο περίπου έλεγε : Οι δύσκολες εποχές γεννάνε σπουδαίους και ικανούς ηγέτες. Οι εύκολες εποχές γεννάνε νωθρούς ηγέτες.
Πιστεύω πως έχει μία βάση.
Δημοσίευση σχολίου