η ομίχλη πέφτει σε διαδοχικά πέπλα στο τοπίο γύρω μου.
κρίμα που δε μπορώ να τη φωτογραφίσω όταν απλώνεται το σκοτάδι και τα μικρά πορτοκαλί φώτα ανάβουν.
τα άστρα είναι πολύ σπάνια.
αλλά όταν είναι ορατά πιάνουν όλο τον ουράνιο θόλο. πέρα ως πέρα.
είναι η εποχή που ο Ωρίωνας δύει στο νότιο μου παράθυρο.
φίλοι στις σκιές.