Σάββατο 25 Ιανουαρίου 2020

σημειώσεις

Κατερίνα Αγγελάκη Ρουκ. Κρατώ μερικές από τις φράσεις - σκέψεις της, τώρα που μετά θάνατον τη γνώρισα .

"Το ποίημα, πρέπει να έχει κάποια πληγή για να ακουμπήσει, ψυχική ή σωματική".

"Ο νέος άνθρωπος και δύναμη παίρνει από τη μοναξιά. Όμως ο πληγωμένος από τον χρόνο, πληγώνεταοι περισσότερο αφού βλέπει να καταδικάζεται σ'αυτή και ο χρόνος που του μένει."


Οι  απαντήσεις της στο  ερωτηματολόγιο του Προυστ, δείχνουν τη θέση των ηλικιωμένων στην ελληνική κοινωνία. Όπου αν δεν έχεις έναν στενό οικογενειακό ιστό για να ακουμπήσεις, είσαι καταδικασμένος. Είναι λυπηρό το γεγονός ότι αντί να πάρουμε από αυτούς τους ανθρώπους τη γνώση, τη σοφία, την ευγένειά τους, τους απομονώνουμε και τους αφήνουμε να πεθάνουνε μόνοι και συχνά δυστυχισμένοι. Σημειώνω μερικές από τις απαντήσεις της:

Ποιος είναι ο μεγαλύτερος φόβος σας; "Φοβάμαι γιατί είμαι μόνη μου, μην πέσω, γιατί αν πέσω, δεν έχω κανέναν να με σηκώσει. "

Τι θεωρείτε ως έσχατο βαθμό δυστυχίας; "Την αρρώστια."

Τι απεχθάνεστε περισσότερο στην εμφάνισή σας; "Δεν ήμουν ποτέ ωραία, αλλά τώρα μισώ τα σημάδια του χρόνου." 

Αν μπορούσατε να αλλάξετε κάτι στον εαυτό σας, τι θα ήταν αυτό; "Την ηλικία μου."

Δευτέρα 13 Ιανουαρίου 2020

τα συνεπή σπουργίτια μου

- Δεν τον ακούω πια τον κοκκινολαίμη, νομίζω πως έφυγε από τη γειτονιά μου
- Μπα, εκεί θα είναι ακόμη, απλά μπορεί να είναι απασχολημένος με κάτι άλλο. Μπορεί να χτίζει τη φωλιά του.
- Κι αν έφυγε τις μέρες που έριξε τα χιόνια κι έκανε κρύο ; Αν πήγε κάπου πιο ζεστά ;
- Δεν το νομίζω, σε εσάς έχει αρκετά μέρη για να προφυλαχτεί. Αλλά μη νομίζεις ότι τα πουλιά κελαηδάνε συνέχεια. Πρέπει να έχουν κάποιον λόγο.
- Ναι όμως εμένα μου λείπει το κελαηδητό του. Κι άλλωστε η συμφωνία ήταν να μου τραγουδά μέχρι να αρχίσουν το τραγούδι τους τα κοτσύφια. Και τα κοτσύφια αργούν ακόμη.

-  ..........

- Μόνο τα σπουργίτια ακούω τώρα τα πρωινά. Αυτά κάνουν μόνο τσιρπ, τσιρπ, τσιρπ. Αλλά τουλάχιστον δε σταματάνε.
- (μετά από μια στιγμή σιωπής) ....... Ναι.....αυτά είναι πιο συνεπή.
........

........



Τελικά τον κοκκινολαίμη μου τον ξανάκουσα πριν λίγες μέρες και η αλήθεια είναι πως και τα κοτσύφια άρχισαν να ετοιμάζονται για την άνοιξη, αλλά αν ένα επίθετο "έκατσε" στα μυαλό μου είναι αυτό το "συνεπής".
Τα συνεπή μου σπουργίτια, τα "αθόρυβα".