σήμερα περίμενα τόση ώρα το λεωφορείο που όταν τελικά επιβιβάστηκα είχε αλλάξει η εποχή.
φθινόπωρο. και πρωτοβρόχια.
άφησα τη βροχή να με μουσκέψει.
νωρίτερα οι πολυκατοικίες απέναντι.... μου θύμισαν γυναίκες που , αν και όμορφες, γέρασαν χωρίς ν`αγαπηθούν.
μοιάζουν κενές και ξεθωριασμένες.
μετά ένα κορίτσι μύριζε καθαριότητα ή ίσως να ήταν το άρωμά του, τόσο ανάλαφρο και δροσερό, που το ζήλεψα.
να έτσι θα ήθελα να μυρίζω.
και μια γάτα στα χρώματα λευκού λιονταριού τρίφτηκε αγαπησιάρικα στα πόδια μου.
