Τρίτη 29 Ιουνίου 2010

εδώ που τα φύλλα θροϊζουν

οι ιστορίες των νησιών μου είναι τόσο ξεχασμένες, που χρειάζομαι καινούριες.
φρέσκους ανέμους ανάμεσα σε αυλητρίδες καλαμιές
και μπλε. πολύ μπλε.

οταν μιλάω για Φολεγάνδρους και Αμοργούς μιλάω για τάματα
και προσκυνήματα
δεν είναι ταξίδια

αλλά η ώρα πέρασε . και αύριο πρέπει να γίνω λίγο λιγότερο ανασφαλής.
το φεγγάρι μια τεράστια λάμπα , μου θύμισε τις πρώτες μέρες σ'αυτό το σπίτι με το στρώμα καταγής να χαζεύω τ'άστρα

όλος μου ο κόσμος.