Το τρένο θα έφευγε σε λιγες ώρες, αλλά βάλαμε από περιέργεια την κασέτα μέσα στο μηχάνημα.
Δε θυμόμουν τίποτα. Το περιεχομενο της κασέτας, γιατί ήθελα να δω την ταινία, πότε την έγραψα, γιατί δεν την είχα δει.
Και μείναμε εκεί.....να χαζεύουμε έναν τρελό νεανικό έρωτα...από αυτούς που η τυχαιότητα και το άγνωστο του μέλλοντος τους κάνει αξεπέραστους.
....
Είδα σήμερα ξανά σε μια τυχαία φωτογραφία την παραπάνω εικόνα με τους δυο πρωταγωνιστές.
Είναι απλά μια στάση, είναι απλά μια σκηνή.
....
που περιέχει όλα τα ίσως, όλα τα μπορεί, τη δυναμική μιας ευτυχίας, την ουσία της ζωής ...και πολλές δικές μου αναμνήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου