αυτά που θα μείνουν

Ζήλευα πάντα τα κορίτσια που βουτούσαν με το κεφάλι σαν όμορφα δελφίνια στο νερό....
Ήθελα να το γράψω αυτό.
Ζήλευα πάντα τη χάρη.

Υπάρχουν πράγματα που δε θα τα κάνω ποτέ στη ζωή μου. Ναι ...συλλογιέμαι εδώ και καιρό αυτά που δεν θα κάνω
...
Κάποτε προσπάθησα να αλλάξω κάτι.....
στη δουλειά ....
προσπάθησα....
επί χρόνια...
προσπαθούσα...το καινούριο...το καινοτόμο...το προς το συμφέρον όλων

έχασα....

έχασα...

θα έλεγα πως έχασα παταγωδώς.

Κι αυτό που πιο πολύ λείπει όσο είσαι ζωντανός, είναι που σου στερούν την ελπίδα. Το να φτιάξεις κάτι. Να επιδράσεις.
Σε τρώει η ελληνικότητα.
...

Και η αγάπη ;......η αγάπη...
αυτή που έδωσα....αυτή που πήρα
άλλοτε πολλή....λίγη....πολύ λίγη...πολύ πολλή
....
δρόμοι και τρένα και γέφυρες και τρένα πάνω στις γέφυρες
ένα καθρέφτισμα σε ένα λερό τζάμι