Η κ Ρ κάθεται κάθε μέρα στο μπαλκόνι και τραγουδά : "Γύρισε, σε περιμένω γύρισε...έλα, έλα, έλα". Κάθε μέρα. Μετά λέει τη 'Σαμιώτισσα". Μερικές φορές κλαίει. Μερικές φορές μονολογεί.
Μια μέρα την επισκέπτεται ο εγγονός της. Λέει πως θα παντρευτεί. Εκείνη αναρωτιέται. Του υπόσχεται δώρο. Τις επόμενες μέρες μονολογεί : "Να του δώσω στο χέρι 100 ή να τα κρεμάσω. Θα τα κρεμάσω. "
Κάθε μέρα "Έλα, έλα, έλα" "Θα κρεμάσω τα 100" "Πότε θα πας στη Σάμο, Σαμιώτισσα ;"
Μ'αυτή τη σειρά. Ή ανάποδα. Αλλά κυρίως : "Γύρισε , σε περιμένω γύρισε..."
....
Ο Χ επίσης μονολογεί. Περπατάει και μιλάει σε κάποιον φανταστικό συνομιλητή. Τα βράδια ακούει ποδόσφαιρο από ένα τραντζιστοράκι. Τα δέντρα γύρω από το σπίτι του θέριεψαν. Από κάπου άκουσα πως δεν έχει ρεύμα. Είναι φτωχός. Το μόνο του εισόδημα προέρχεται από τα καντήλια που ανάβει στα μνήματα.
....
Ένα σχεδόν κατάλευκο γατάκι ακολουθεί τη σχεδόν κατάμαυρη μανούλα του με την κομμένη ουρά. Ευτυχώς όχι ολόκληρη.
....
Δυο άλλα γατάκια πολεμούν να επιβιώσουν.
.....
Για μερικούς η ζωή μοιάζει να μένει στάσιμη, αν και ποτέ δεν είναι. Άλλοι ζουν το πιο ευτυχισμένο καλοκαίρι της ζωής τους. Η πανδημία δεν τους αγγίζει.
....
Κοιτώ ψηλά στον ουρανό. Σ'αυτή την πόλη έχει κυρίως χελιδόνια. Κοτσύφια, κανένα.
....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου