Τι συννεφιά σήμερα!!!
Θα πάει, λέει, η θερμοκρασία στους 30 +....μα εγώ μόνο τη συννεφιά βλέπω αυτήν την ώρα.
Μ.Σάββατο άλλη μια φορά μόνη. Όπως και τα Χριστούγεννα.
Κάνω ένα πρόγραμμα με δουλειές, βλέπω ποιες ταινίες έχει αργότερα.... είναι και Πρωτομαγιά, λέει, σήμερα.
Όταν ήμουν μικρή, βγαίναμε αξημέρωτα να μαζέψουμε λουλούδια για το στεφάνι.
Αργότερα που μεγάλωσα, το Πάσχα πάντα κάπου πηγαίναμε.
Θυμάμαι τις καμπάνες και τους κανονιοβολισμούς στην Ύδρα, τη νόστιμη μαγειρίτσα στις Σπέτσες σ'ένα μαγαζί που τις μέρες πριν λειτουργούσε ως καφέ, την κατανυκτική Σύρο, όταν τουρίστας δεν υπήρχε κανένας και την Κυριακή του Πάσχα μάταια ψάχναμε για κανένα ανοιχτό εστιατόριο. Άδειοι οι δρόμοι, κλειστά τα πάντα.
Άλλες εποχές, άλλοι κι εμείς.
2 σχόλια:
Η λάμψη της Ανάστασης δεν κατάφερε να διώξει το σύννεφο της σκονης που κρατά την πόλη μουντή-ούτε ο καιρός (κλίμα;χρόνος;both;) δεν είναι πιά με το μέρος μας-όχι άδικα θα έλεγα, κάναμε ό,τι ήταν ανθρωπίνως δυνατόν να κάνουμε τα πάντα χειρότερα!! Πόσο όμορφες θύμησες αγαπητή melian, μέρη που σημάδεψαν και τα δικά μου παιδικά χρόνια!! Τώρα, χρόνια μετά, ειδικά τις μέρες του Πάσχα αποζητώ τη μοναξιά, νιώθω την ανάγκη της σιωπής, της απομόνωσης, της ενδοσκόπησης και της ευχάριστης μελαγχολίας. Αποζημιώθηκα κάπως φέτος, χωρίς κόσμο, χωρίς φωνές, με πολλή μουσική όμως. Να είσαι καλά και κάθε Πάσχα από δω και μπρος εύχομαι να είναι όπως το ονειρεύεσαι!! Γιατί όχι και κάθε μέρα....
Σ'ευχαριστώ πολύ για τις ευχές σου, Magpie! Εύχομαι και σε σένα Χρόνια πολλά και καλά με υγεία!
Η μοναξιά δε με ενοχλεί ιδιαίτερα, όσο αυτός ο επιβεβλημένος εγκλεισμός.
Ούτε κι εμένα μου ταιριάζουν οι πολυπληθείς συναθροίσεις, τα μεγάλα τραπέζια και η υποχρεωτική χαρά. Μου λείπει όμως η ελευθερία της μετακίνησης, να βρεθώ κοντά σε αγαπημένα μου πρόσωπα όταν εκείνα με χρειάζονται (όχι υποχρεωτικά στις γιορτές) ή όταν εγώ το χρειάζομαι ή το επιθυμώ. Το υποχρεωτικό "μακριά".
Δεν ξέρω για σένα, αλλά προσωπικά δεν τη νιώθω αυτήν την άνοιξη. Όπως και πέρσι δεν καταλαβα το πέρασμα της. Κι όμως...είναι χρόνος της ζωής μας.
Δημοσίευση σχολίου