για μια στιγμή...την ώρα που τακτοποιείς τα πράγματα στη θέση τους
τα δικά του και τα δικά σου
αυτά που γέμισαν τις προηγούμενες μέρες με παρουσία το χώρο
όπως το μικρό κοχύλι από την παραλία του Αγ. Κοσμά
εκεί που ο απαλός φλοίσβος σκέπασε τα φιλιά
όλα γίνονται φωτεινά και ο χρόνος σταματά στο διάλειμμα που είναι η ζωή
φοράς μέσα από την αγκαλιά το άρωμά του
κι ανασαίνεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου