Θολές εικόνες.
Στα σκαλιά έξω από την τράπεζα μ'ένα φτερούγισμα στο στήθος, Οκτώβρη μήνα, και μια περίεργη ζάλη, την ίδια ζάλη όπως και πριν έναν μήνα, τότε, στο εκεί.
Οι διαδρομές στο λεωφορείο, σκοτάδι στο γκρίζο, αλλά δεν κάνει κρύο. Τι ωραίο που είναι να μην κάνει κρύο! Πλησιάζουν Χριστούγεννα!
Χάνομαι σε νόμους που δεν με υπολογίζουν και σε αξίες δικές μου μη καταφέρνοντας ποτέ να βρω την ισορροπία. Δεν υπάρχει ισορροπία στις κοινωνίες μας.
Κι αυτοί οι αγελαίοι άλλοι! Οι κόσμοι μας ήταν πάντοτε ασύμπτωτοι. Και θα παραμείνουν. Εις τους αιώνες των αιώνων.
Πάντα αφελής, πέφτω στην παγίδα της καλοπροαίρετης ερώτησης. Αδίκως
Διάβασα ένα ωραίο βιβλίο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου