Τετάρτη 6 Νοεμβρίου 2019

και οι μέρες κυλούν ανοιξιάτικα προς τον χειμώνα

Πρώτα την εικόνα. Σήμερα έτσι θέλω να ξεκινήσω. Με μία εικόνα.
Να αυτήν ας πούμε.

Δε σηματοδοτεί κάτι ή ίσως να σηματοδοτεί τα πάντα, αλλά έτσι κι αλλιώς δεν έχει σημασία.
...
Ένας νεαρός μιλά γαλλικά στο κινητό, κάποτε θυμήθηκα πως ήθελα κι εγώ να μάθω γαλλικά. Κι ένας άλλος μιλά σ'ενα σκοτεινό σημείο λίγο πριν φτάσω στο σπίτι μου. Τα κινητά έκαναν πολλούς ανθρώπους ανόητα φλύαρους
...
...
Το πρωί έβαλα επίτηδες Cohen. Πρώτα το Hallelujah μετά το I 'm leaving the table. Αυτό ξανά. Και σκεφτόμουν πως ακόμη και μόνο γι'αυτό το ένα τραγούδι άξιζε η αναμονή μου για το τελευταίο του cd που είχε εξαντληθεί με την ανακοίνωση του θανάτου του.
Νομίζω πως δεν υπάρχει καλλιτέχνης με ωραιότερο κύκνειο άσμα που να εμπεριέχει τη φιλοσοφία και στάση όλης της ζωή του

I don't need a reason For what I became
I've got these excuses They'retired and they're lame



I'm leaving the table I'm out of the game
I don't know the people in your picture frame

Δεν υπάρχουν σχόλια: