Γλυκό Σ/Κ ετούτο.Ευχάριστη η ζέστη και ο ήλιος στο τέλος του καλοκαιριού.
Πόσο ακόμη θα κρατήσει;
Πέρασε δίχως να το καταλάβω κι αυτό το καλοκαίρι. Με ένα φου! έφυγε.
Πάνω που είχε συνηθίσει η καρδιά μου να χτυπά σε πιο ήρεμους ρυθμούς ήρθε η ανατροπή του Σεπτέμβρη.
.....
Η μνήμη γίνεται όλο και πιο βραχύβια. Τα γεγονότα μοιάζουν να απομακρύνονται έτη φωτός από την πραγματικότητα.
Όλα αλλάζουν.
.....
Πολύ βαθιά μέσα μου υπάρχει αυτή η αίσθηση μιας θεμελιώδους απουσίας. Δεν την αντιλαμβάνομαι ενώ τρέχω κάθε μέρα να προλάβω τη ζωή που γλιστρά αμείλικτα.
Απ'όλα όσα χάθηκαν τα τελευταία 3-4 χρόνια, είναι αυτό το πιο βαρύ, η αιτία για ένα αβίαστο χαμόγελο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου