Αν θυμήθηκα τον στίχο του Σεφέρη βλέποντας χτες το φεγγάρι ανάμεσα στα σύννεφα, δεν ήταν μόνο λόγω της συγκυρίας της Πανσελήνου, αλλά επειδή ο Τελευταίος σταθμός γράφτηκε στο τέλος του πολέμου.
Αν τότε ήταν ο φόβος και η αγωνία της επιβίωσης που δεν επέτρεπαν την χαλαρή ενατένιση του ουράνιου θόλου, σήμερα είναι ένα άλλο, διαφορετικό συναίσθημα ανασφάλειας και αβεβαιότητας.
Δεν ξέρω γιατί, αλλά έχω την εντύπωση πως πιο πολύ μούδιασμα φέρνει αυτή η αβεβαιότητα,πιο πολλή νάρκωση των αισθήσεων.
....
Το φεγγάρι όμως δεν το είδε μόνο ο Σεφέρης . Ενα από τα πιο αγαπημένα μου ποιήματα το παρακάτω. Μια από τις πιο αγαπημένες μου μελωδίες.
Η Σονάτα του σεληνόφωτος
11 σχόλια:
καλό 15αυγουστο! καλημέρα!! :)
εχει ακόμα μεγάλο φεγγάρι!!!
Καλημέρα Ηλία !
Να περνάς όμορφα :)
κείμενο και μουσική υπέροχα
κι αυτή η φωνή...
όπως λέει ο Ηλίας έχει όντως ακόμη μεγάλο φεγγάρι.
καλό βράδυ
ναι...τρομερη απαγγελία !
αλλά και όταν την διαβάζεις την Σονατα και την προσωποποιείς...άλλο άγγιγμα
Καλησπέρα κοριτσάκι!
Καλησπέρα, τρυφερή!
καλημερα Ελενη!! :)
καλο σαβ/κο!! :)
...καλο σου μηνα!! :)
καλό μηνα Ηλία!
να εισαι πάντα καλά :)
καλο μηνα Ελενη! :)
Καλως τον Ηλια!
Καλο μηνα :)
Δημοσίευση σχολίου