greensleeves

ήταν σε μια ταινία που πρωτάκουσα το greensleeves, δε θυμάμαι σε ποια ηλικία, κάπου ανάμεσα
 8-10 ίσως.
μια θάλασσα, ένα καράβι, το άγνωστο. κι η μελωδία.
κι από τότε χαράχτηκε ανεξίτηλα, με τον τρόπο που χαράσσονται οι πρώτες σημαντικές εντυπώσεις αυτών που θα μας ακολουθούν σε όλη μας τη ζωή.




ίσως η μοναδική μελωδία που με επιστρέφει τόσο δυνατά σε όσα "δεν", σε όσα "θα μπορούσαν" και προτρέπει ακόμη σε όσα "μπορούν"