κι όμως μια μέρα έκατσες σ'εκείνο το μπαλκόνι
το γεμάτο άριες
κι έναν υγρό ορίζοντα γεμάτο χρώματα
τη γεύση δε θυμάσαι
μα θα ήταν σίγουρα γεμάτη καλοκαίρι
................
κι όλοι αυτοί οι θάλαμοι του νου, που νόμιζες χαμένους, έχουν κλειδί μια νότα, ένα χρώμα
