Παρασκευή 13 Μαρτίου 2020

Τέλος ή αρχή ;

Και ξαφνικά η ζωή μας έγινε ταινία επιστημονικής φαντασίας.
Σήμερα Παρασκευή, 13 του Μάρτη, τα διεγνωσμένα κρούσματα που φέρουν τον ιό, ανέβηκαν στα 190 από τα 117 που ήταν χτες . Η εξάπλωση του ιού αρχίζει και δείχνει τα δόντια της και σε μια βδομάδα, όπως όλα δείχνουν πιθανόν να περάσουμε τα 1000.
Και μαζί με τα κρούσματα θα αυξάνουν και οι θάνατοι.
Οι πολιτικοί μας δεν μπορούν να μας σώσουν από τη βλακεία μας, γι'αυτήν είμαστε υπεύθυνοι εμείς. Και για ΜΙΑ φόρα εκείνοι δείχνουν πρωτοφανή ωριμότητα, σε αντίθεση με πολλούς συμπολίτες μας.
...
Όλα μοιάζουν τόσο ρευστά ξαφνικά. Η άνοιξη με τα σημάδια της εμφανή - παντού ανθισμένα λουλούδια, κελαηδίσματα πουλιών κι ένας ήλιος ώρες ώρες να καίει - δεν μπορεί να μας μεταδώσει την αισιοδοξία του άλλοτε. Όλα μοιάζουν ρευστά. Σαν τώρα να αρχίζουν. Ή σαν τώρα να τελειώνουν.
Για μας τους κάπως πιο μεγάλους, μοιάζει σαν το τέλος μιας μακράς περιόδου αθωότητας.
....
Προσωπικά απ'όταν μπήκε το '20 έχω μία περίεργη αίσθηση. Ίσως να φταίει κι αυτό το κουαρτέτο των πλανητών. Ίσως ή εύθραυστη υγεία μου.
Αλλά ποτέ δεν επιθύμησα την έλευση του καλοκαιριού περισσότερο.

4 σχόλια:

Summertime Blues είπε...

ναι. ας έρθει επιτέλους!

melian είπε...

Αμήν

Caesar είπε...

Την αισιοδοξία ας τη δεχόμαστε ανεπιφύλακτα, άλλωστε "Την άνοιξη αν δεν τη βρεις, τη φτιάχνεις" είπαμε και ...το συμφωνήσαμε ;-))

melian είπε...

Τυχαία κατέβηκα σε τόσο παλιά ποστ,γιατί δυστυχώς ο blogger δε με ειδοποιεί εδώ και αρκετό καιρό για νέα σχόλια. Να το ξέρεις αυτό και να μη νομίζεις πως σε αγνοώ :)
Λοιπόν χαμογέλασα με το σχόλιο σου γιατί μου θύμισε ένα τελευταίο yolo που διάβασα κι έλεγε περίπου το εξής: "Την άνοιξη αν δεν τη βρεις τη φτιάχνεις. Και το καλοκαίρι αν δεν το βρεις το φτιάχνεις...Γενικά πρέπει να πιάνουν τα χέρια σου."