Παρασκευή 7 Ιουνίου 2019

η κόκκινη κορδέλα έξω από τα στάχυα

Είναι η πρώτη ζεστή μέρα του φετινού καλοκαιριού. Το τζην κολλάει πάνω σου και βιάζεσαι να μπεις στη δροσιά του σπιτιού, να διώξεις κι αυτήν την εβδομάδα. Μία ακόμη έμεινε.
Ένα φορτηγό περιμένει απ'έξω και εργάτες βγαίνουν με χαρτοκιβώτια. Ρωτάς "ποιος φεύγει" σου λένε ο από πάνω. Δεν ξέρεις αν πρέπει να χαρείς.
Ξαφνικά μελαγχολείς. Γιατί δεν τις αντέχεις πια τις αλλαγές. Γιατί σήμερα πρέπει να πας και στον γιατρό και δεν ξέρεις τι θα σου πει. Γιατί κάθε φορά που αλλάζει κάτι, έρχεται κάτι χειρότερο. Γιατί δεν θέλεις να εξηγείς στους επόμενους που θα έρθουν πόσο κακή ηχομόνωση έχουν αυτά τα σπίτια. Γιατί τίποτα τα τελευταία χρόνια δεν άλλαξε προς το καλό
.....
Ήτανε της αγίας Βαρβάρας, μια μαλακή βραδιά και οι ελπίδες ακόμη δεν είχανε χαθεί. Η πόρτα της Γ έμοιαζε ακόμη ανοιχτή, στο σ τα πράγματα δεν ήταν τόσο άσχημα, η Μ ήταν στη θέση της και ο πόλεμος δεν είχε ξεκινήσει ακόμη.
....
Κάθε που κάτι αλλάζει είναι σα να χάνω κάτι από εκείνη την παλιά ανεμελιά.

Δεν υπάρχουν σχόλια: