μια μέρα, ήταν 15 Δεκεμβρίου. πριν πολλά πολλά χρόνια, πήρα ασημένιους κρίκους. τους ήθελα πολύ αυτούς τους κρίκους μετά από μια μεγάλη μόλυνση στα αυτιά.
μερικές φορές πρέπει κάτι να χαρίζουμε στον εαυτό μας. αυτό το τραγούδι, από το τόσο αρχαίο παρελθόν, μου έδωσε χτες μια βαθιά ανάσα. έστω προσωρινή.
4 σχόλια:
Καλησπέρα melian.
Παλιότερα θυμάμαι μας είχες εκμυστηρευτεί για μια καρδούλα κόσμημα που είχες αγοράσει για τον εαυτό σου.
Όσο για την μόλυνση στα αυτιά εγώ για πάαρα πολλά χρόνια δεν μπορούσα να βάλω σκουλαρήκια. Ευτυχώς τελευταία σκέφτηκα πως πρέπει να κάνω κάτι για αυτό οπότε αγόρασα ένα ζευγάρι αντιαλλεργικά που τα φορούσα συνεχώς μέχρι που οι τρυπούλες στα αυτιά μου έπαψαν να ματώνουν.
Έτσι τώρα μπορώ κι εγώ να φορέσω άνετα τα αγαπημένα μου σκουλαρήκια.
Πιστεύω πως επιβάλλεται να χαρίζουμε κάτι στον εαυτό μας, αν δεν το κάνουμε εμείς τότε ποιός;
Ωω ωραία έκπληξη το τραγούδι!!!
Πού τη θυμήθηκες την καρδούλα; Σ'ευχαριστώ γι' αυτην την ευαισθησία που φανερώνει η μνήμη σου.
Την καρδούλα την έχω και είναι το μοναδικό κόσμημα που αγαπώ τόσο πολύ και συμβολίζει και πολλά πράγματα.
Όσο για το τραγούδι, το άκουσα χτες στην εισαγωγή του Ράδιο Αρβύλα κι ενώ η διάθεση μου ήταν πολύ πεσμένη, αισθάνθηκα μια προσωρινή, σύντομη ευδιαθεσία. Σαν μια επιστροφή σ'ένα ανέμελο παρελθόν.
Κι έτσι σκέφτηκα να μου το αφιερώσω για τα σημερινά μου γενέθλια, μην περιμένοντας κάποιο άλλο δώρο.
(Ωστε είχες κι εσύ πρόβλημα με τα σκουλαρίκια. Κι είναι τόσο χαριτωμένα και θηλυκά! Τώρα πια έχω πολλά. Μου αρέσουν γενικά τα κοσμήματα αν και δεν τα φοράω στην καθημερινότητά μου)
Φιλιά πολλά :)
Χρόνια πολλά λοιπόν melian να έχει η ζωή σου ότι επιθυμείς :)
Σ'ευχαριστώ πολύ Φεγγαρένια! :)
Δημοσίευση σχολίου