Γ. Σεφέρης

 

"Ταξίδεψα κουράστηκα κι έγραψα λίγομα συλλογίστηκα πολύ το γυρισμό, σαράντα χρόνια·σ’ όλες τις ηλικίες ο άνθρωπος είναι ένα βρέφος,η τρυφερότητα κι η κτηνωδία της κούνιας·
τ’ άλλα τ’ αποτελειώνει η θάλασσα σαν τ’ ακρογιάλι,την αγκαλιά μας και τον ήχο της φωνής μας."
Γιώργος Σεφέρης  

«Σκέφτηκα κάπως βαθύτερα, όμως, αυτό που λες για το πέρασμα του καιρού, θα προφτάσουμε, δεν θα προφτάσουμε να χαρούμε το σπίτι. Στις καλές μου στιγμές, θέλω να πω όταν δεν είμαι τσακισμένος από την κούραση, λέω πως είναι κακό σύστημα να παίζεις με τον καιρό, αυτόν τον λωποδυτάκο που δεν ζητάει συγνώμη, κατά που ‘λεγε εκείνος ο μικρός που μετέφρασα και σκοτώθηκε στην Αλγερία (σ.σ.: ο άγγλος ποιητής Σίντνεϊ Κις, 1922-1943). Δεν είναι σωστό, είναι αμαρτία στη ζωή να λογαριάζεις το πέρασμα της ζωής σα να έχεις ένα ταξίμετρο που δουλεύει έξω από την πόρτα σου. Το τώρα έχει σημασία, είναι παράξενο να το λέω αυτό εγώ που έχω μια δουλειά που μ’ αναγκάζει να λογαριάζω τόσο πολύ. Αν άρχιζα να λέω «μα θα μείνω 3, 4, 5, 20 χρόνια σ’ αυτό το σπίτι» θα τρελαινόμουν ή θα το αντιπαθούσα – ας γίνει ό,τι είναι να γίνει. Το σπουδαίο είναι που γίνεται αυτό τώρα κι έχω τη Μαντζουράνα (σ.σ.: έτσι αποκαλούσε χαϊδευτικά τη Μαρώ) που μου γράφει πως τη συγκινεί αυτό το πράγμα που μεγαλώνει, καλότυχο να ‘ναι. Δε μπόρεσα να τα πω κατά πώς ήθελα, αν το προσπαθούσα δε θα ‘γραφα». Γ. Σεφέρης

13 Μαρτίου 1900 - 20 Σεπτεμβρίου 1971