Η συκιά δεν είναι πια εκεί, στο τέρμα του μικρού δρόμου που βγάζει προς τη γέφυρα. Ποιον ενοχλούσε δε θα μάθω ποτέ.
Μεγαλώνουμε μετρώντας απώλειες.
Όχι κατακτώντας, αλλά χάνοντας.
Είμαστε εμείς και όλοι όσοι κουβαλάμε μέσα μας. Και χωρίς εκείνους δε γίνεται να είμαστε ολόκληροι εμείς.
Μεγαλώνουμε μετρώντας απώλειες.
Όχι κατακτώντας, αλλά χάνοντας.
Είμαστε εμείς και όλοι όσοι κουβαλάμε μέσα μας. Και χωρίς εκείνους δε γίνεται να είμαστε ολόκληροι εμείς.
2 σχόλια:
Σε ξαναβρήκα! Τι ωραίος ο τίτλος του νέου ιστολογίου!
Νέο... δεν το λες :) αλλά ευχαριστώ!
Έτσι είναι, πάντα στα ίδια σταυροδρόμια θα διασταυρώνονται οι δρόμοι μας.
Οι ψίθυροί μας.
Δημοσίευση σχολίου