Πέμπτη 10 Αυγούστου 2017

ενώ τα τζιτζίκια τραγουδούν ακόμη

ένα καλοκαίρι ταλαιπωρίας, φέτος.

κι ένα μέλλον τόσο μακριά όχι μόνο από μια υποθετική ευτυχία...αλλά ακόμη κι από αυτήν την αδιάφορη ηρεμία μιας κανονικότητας.

όλα γίνονται όσο πιο δύσκολα μπορούν να γίνουν.

προκλήσεις που πρέπει να αντιμετωπιστούν με μοναδικό αντάλλαγμα την επιβίωση.


κι εκεί που λες δεν έχει πιο κάτω...πέφτεις ακόμη λίγο. κι ακόμη λίγο.

μοιάζει να μην έχει τέλος.