καθίστε να ξεσκονίσω λίγο. δε σας περίμενα να πω την αλήθεια. κρύφτηκα εδώ μέσα πριν λίγες μέρες με σκοτεινιασμένο μυαλό και έψαξα καταφύγιο.
δε σας περίμενα. νόμιζα πως ήμουν μόνη στο σκοτεινό κελί μου
μα.... μια που ήρθατε, πάρτε θέση. να σας κεράσω έναν καφέ. μια γλυκιά κουβέντα. ένα ευχαριστώ.
(ουυυυπς....Άρη....περίμενε.... μην κάθεσαι ακόμη . να τινάξω πρώτα το κάθισμα και να σου δώσω ένα ωραιιιίο μαξιλάρι....καλύτερα τώρα ? πρέπει να σε έχω αναπαυτικά για να μου χαρίζεις το ωραίο χιούμορ σου)
να ανοίξω τα παράθυρα. να μπει φως. λίγα λουλούδια στο τραπέζι.
ναι....τώρα είναι καλύτερα. ίσως βρω αργότερα και μουσικούλα. ταξιδιάρικη σαν τα όνειρά σας. γιατί το ξέρετε το μυστικό . έτσι δεν είναι ;
μόνο με τα όνειρα ταξιδεύουμε. μόνο με αυτά . και η μουσική βοηθάει.
(Νίκο..μη με κοροϊδεύεις για τις φωτογραφίες, δες τες αλλά με επιείκια...οκ? και για να σε καλοπιάσω θα σου δώσω ένα μεγάαααλο κομμάτι τούρτα)
το να μεταφέρουμε το σώμα μας από το ένα σημείο στο άλλο...δε λεει τίποτα. ακούστε με που σας λέω. τα πιο ωραία ταξίδια γίνονται μόνο με το μυαλό μας. ή κρατώντας το χέρι του/της αγαπημένου/ης μας
(Genna , γλυκιά μου, νομίζω πως πάντα θα σου χρωστάω έναν καλό λόγο, γι' αυτό πάρε θέση στην πιο αναπαυτική μου πολυθρόνα....και έλα με βιβλία .... ναι? )
2-3 τραπέζια καθώς λέει και ο ναυαγός είναι αρκετά.
δε θέλουμε παραπάνω. ποτέ δε θέλαμε
(ναυαγέ....εσύ πραγματικά εδώ ναυάγησες...πού το θυμήθηκες ετούτο το νησί ?...αλλά μια και ήρθες, πρέπει να σε περιποιηθώ....τι να σε κεράσω ; είναι και άδειο το σπίτι...αλλά όλο και κάτι θα βρεθεί.....)
27 σχόλια:
εμένα καρέκλα δεν έχει; :(
:P
Καλώς τον Άρη :)
μα τι παραλειψη ?
χίλια συγγνώμη
στη σεζ-λογκ βολευεστε,αγαπητε eryx-t?
:p
Τι όμορφα, τόσοι εδώ, ένα πλήθος, συμπαγές,
ονειρευόμουν, γιορτή ετοίμαζα...
ήταν η δική σου γιορτούλα, θα ξεχωρίσω βιβλία όμορφα, έρχομαι στη γωνίτσα σου γλυκούλα μου...
πόσο χαίρομαι Μελισσάκι μου, ήσουν τύχη γλυκιά για μένα, το ξέρεις...
ζεστά γαντάκια, κασκολάκι, μπουφάν...
άρχισε κι εδώ κρύο, να χωθούμε στα γλυκά-τρυφερά...
καλή σου μέρα!
ολόγλυκα φιλάκια!
Α... ωραιοτάτη ατμόσφαιρα! Χειμωνιάτικη, ταξιδιάρικη, αγαπησιάρικη, βιβλιοφιλική, ζεστή και φωτεινή. Και... μου μυρίζει σοκολάτα ή κάνω λάθος;
[ο έρυξ βλέπω ξαπλώθηκε ήδη στη σαιζλονγκ αλλά μου φαίνεται σου έχει μουτρώσει, φρονώ πως θα πρέπει να του βάλεις ένα κονιακάκι για τον εξευμενίσεις]
Melian, ένας σεβαστός αριθμός εκλέρ (με τις τούρτες δεν έχω πολύ καλή σχέση) θα μου κλείσει το στόμα διαπαντώς!
Ολίγον τι οξύμωρο τώρα που το ξαναδιαβάζω (αν το δεις εντελώς ορθολογικά)...
@ Genna γλυκο κοριτσι, εσεις την κανατε τη γιορτη
και νιωθω πραγματικα σα να σας υποδεχτηκα στο σαλόνι του σπιτιου μου, διχως επισημοτητες
ειδατε φως, μπηκατε, και τωρα θελω να σας περιποιηθω
ναι....κανει κρυο κοριτσι, μα δεν κρυωνω πια, νομιζω πως οταν χαμογελας δεν κρυωνεις πια
μονο βλέπεις τα λαμπιονια εξω και χαιρεσαι και το φεγγαρι σημερα ειναι στρογγυλο,ολοστρογγυλο αλλα τωρα πια χαθηκε μεσα στα συνννεφα
γαντακια, ναι και κασκολ και καπελα...ποσο μ'αρεσουν...κι εχω...εχω σ'όλα τα χρωματα
για σενα ζεστη σοκολατα...ειναι οκ?
@ Δε σε ξεγελασε η μυτη σου Αρη. ειναι ζεστη σοκολατα
αν και μπερδευεται με το άρωμα των κεριων που μοσχοβολουν λεβαντα
βάλε μουσική να παίζει
κατι σε blues ή jazz, το αφηνω σε σενα
(καλα που μου μαρτυρας τις προτιμήσεις του ερυξ, τον βλέπω κι εγω λιγακι μαζεμένο, απόμακρο...ελπιζω το κονιακ μαζι με τη μουσική να τον χαλαρωσουν.....αλλα σσσσσ....μη μας παρει χαμπαρι)
Αγαπητε μου eryx-t ελπιζω να βολευτηκες και να με συγχωρεσες.
Εχω εδω ενα αλμπουμ με φωτογραφιες του Mc Cabe , το μονο που εχω εδώ μαζι μου, θα ηθελες να του ριξεις μια ματια ;
εεεελα....μην κανεις τον θυμωμενο, αφου δεν εισαι :)
Rynocerose, ξεχνα τα εκλερ!!!
Δε θυμασαι πού βρισκεσαι ???
Ζητα μου marzipan, ζητα μου danish pastry πιο κοντα μου πεφτει :p, αλλα όχι εκλερ
παντως δεν ανησυχω καθολου. και γιατι θα βρω σιγουρα κατι να σε κερασω που θα σου αρεσει, αλλα και γιατι θα εισαι τοσο απασχολημενος με τις λήψεις σου, που μαλλον δε θα σου μεινει μυαλό για φαγητο.
Μα, τόσο θαλερή ατμόσφαιρα με 2-3 κινήσεις!... Το μαγικό σου ραβδί κάνει θαύματα! ένα μικρό ταξίδι στο πιτς φιτίλι!
Μη μου αφήνεις όμως τη μουσική γιατί είμαι ζιζάνιο, μπορεί να σας βάλω και Nick Cave... The Carny, Murder Ballads... ή Joni Mitchell, Janis Joplin, ότι μου έρχεται, είμαι επικίνδυνος σου λέω, μην αφήσεις την ατμόσφαιρα στα χέρια μου γιατί κινδυνεύει με εκτροχιασμό!
όσο για τον έρυξ, χα-χα, εγώ τον βλέπω λιγάκι... αόρατο!
αόρατος ας γελάσω.. χ... χ...
κατά κάποιον τρόπο αγαπητέ Άρη, η ανυπαρξία είναι η δικαίωσή μου
eryx-t = έρυξ μείον χρόνος!
Φιλτάτη οικοδέσποινα melian, συγχωρέστε με αν καταχρώμαι της γλυκιάς φιλοξενίας σας αναλισκόμενος σε ευφυολογηματικούς διαξιφισμούς με το ego του alter μου. Τέλος πάντων εδώ όσο το σκέφτομαι μπερδεύομαι...
Ας καταπιαστώ με τον McCabe. Ποτέ δε χορταίνω να ξαναβλέπω τις εικόνες του, να τις ρουφάω, να τις θαυμάζω, να τις πονάω εκστατικός μπροστά στην τόση ομορφιά και την τόση απώλεια.
@ Δεν ανησυχώ για επικείμενους εκτροχιασμούς, Αρη (μερικες φορες ειναι και απαραιτητοι)...η μουσική πρέπει να συμβαδίζει με τη διάθεση κι εχω εμπιστοσυνη στην κρίση σου.
@ ερυξ-t ...κοιτα να δεις !
μειον χρόνος ???
δε θα το σκεφτομουν ποτέ !
Μια ελαφρα μελαγχολικη διαθεση με χαρακτηριζει σημερα...τιποτα βαρυ μην ανησυχεις...κι αυτο που λες για τις εικονες του Mc Cabe "
να τις πονάω εκστατικός μπροστά στην τόση ομορφιά και την τόση απώλεια"
τα χρόνια της αθωότητας....ακινητοποιημενα εκει στο χρόνο
αν...αν λέω...δεν ειχαμε αυτες τις εικονες να μαρτυρουν μια εποχη που υπηρξε...αδιαμφισβητητα υπηρξε... θα ηταν τοσο δυνατη η νοσταλγία;
ξέρω πως όχι. η μνημη ασθενει με το κυλισμα του χρόνου. και ερχεται η εικόνα με μια τεράστια δύναμη και σου ξυπνα το αίσθημα.αυτό κυριως. βαρυ φορτωμένο από τη γνωση, πως ό,τι βλέπεις δεν υπάρχει πια
μα τι μ'επιασε ?
βάλε χαρούμενη μουσική Άρη.
ζουμε τα δικα μας χρονια της αθωοτητας
ego: ναι, η εικόνα έρχεται και τροφοδοτεί την απώλεια και μας στερεί το δώρο της λήθης και κλαδεύει την αθωότητα που πάει να ξαναπετάξει βλαστάρια από τον παλιό χιλιοπαθημένο κορμό της
alter ego: έξω οι εικόνες λοιπόν για να βρούμε τους εαυτούς μας και ο ένας τον άλλον με την αφή. Με την όσφρηση, με την ακοή επίσης και... με τη γεύση ίσως...
e.: "έξω οι εικόνες"; μα κι εγώ τότε τί δουλειά θα κάνω;
a.e.: ...
e.: μα τί είναι αυτά που λες καλή μου melian; τα δικά μας χρόνια της αθωότητας καθώς μεγαλώνουμε; δεν είναι ύποπτο αυτό ή μου φαίνεται;
a.e.: εμένα μου αρέσει σαν ιδέα, πολύ μου αρέσει!
e.: ελαφρά μελαγχολική διάθεση κι εγώ σήμερα melian...
a.e.: ναι... ελαφρότατη! όσο πατάει ο ελέφαντας στη λάσπη μετά από ένα μήνα βροχή!
...
Πω πω ας βάλω εγώ μουσική γιατί αυτοί οι δυο θα το διαλύσουνε το μαγαζί! Ella Fitzerald γι απόψε, αφιερωμένη εξαιρετικά στην ευγενική οικοδέσποινα!
..καλησπέρα και εδώ Melian :)
Ελατε τωρα μην αρπαζεστε, οι δυο σας...
Ωραιοτατες αυτες οι νοτες της Jazz ,Αρη, και οι στιχοι όμορφοι, χαρουμενοι, ήμουν βέβαιη για την επιτυχημενη επιλογη σου.
Αλλά όχι όσο πατάει ο ελέφαντας στη λάσπη...αυτό ειναι τραγικό, απαισιο
Δεν πρέπει να αφηνουμε ποτέ στη μελαγχολία να τριγυρίζει ελεύθερα στο μυαλό μας, σα να ειναι η μονη κατοικος
Οχι το τραγουδι λεει
When skies are gray
And you say you are blue
I'll send the sun smiling through
Τα χρόνια της αθωότητας ειναι πάντα τα χρονια που ζουμε. Δεν έχουν σχεση με την ηλικια μας, αλλά με εμας, σε όποια εποχη και να ζουμε. Αν τα δει κανεις 50-100 χρονια μετα, όπως κοιταμε εμεις τωρα το αλμπουμ του Mc Cabe...δεν εχει πολλες πιθανοτητες να τα βαφτισει έτσι ?
Η αθωότητα είναι μια κατάσταση πέραν του χρόνου....Το αν καποιος βαφτιζει με εναν τονο ρομαντισμου μια εποχή που περασε, έτσι, δεν έχει σχέση με την ίδια
Και τωρα καιρός για έξω...για δωρα...για γυαλιστερα χαρτια και κορδελες... οι μερες των γιορτων πλησιαζουν.
στο ραδιο ακουω πια raindrops keep falling on my head
θαυμάσια μελωδία
Καλημερα Ηλια, καλο Σ/Κ :)
αφήνω γλυκό χαμόγελο στην όμορφη παρεούλα και μ' αυτήν την υπέροχη μελωδία... σκάω φιλάκι, Μελισσάκι, και στους επισκέπτες σου και σ' αφήνω στη γλυκιά περιπλάνηση των Χριστουγεννιάτικων στολιδιών...
είμαι σίγουρη θα κάνεις όμορφες επιλογές, αγγελάκια και άλλα συναφή...
Καλό Σαββατοκύριακο!
:)
όμορφη ατμοσφαιρα σημερα κοριτσι,όλα γιορτινα
αυριο του Αγ Νικολαου περιμενουν τα παιδακια δωρακια, ειναι σαν το δικό μας αη- Βασιλη
ξεχνάς και το κρύο, ξεχνάς και τη βροχή και μόνο χαιρεσαι με τη γιορτινη ατμοσφαιρα
φιλια πολλά :)
Καλοδεχούμενο το τρατάρισμα στο νέο, πρόσχαρο θα'λεγα, σπιτικό.
Πάντα θυμόμουν και περνούσα απ'την γειτονιά σου, απλά δεν "μιλούσα".
Καλά ταξίδια. Να'ναι γεμάτα αισιοδοξία...πολύ όμως.
αχ melian, με τον ήλιο σου, με βάζεις πάλι σε σκέψεις πολύ ... γενικευτικές :) αθωότητα είναι αυτό που πάντα χάνεται... πόση αθωότητα υπάρχει ακόμη να χαθεί; άλλοτε σκεφτόμουν πως είμαστε σαν τα κρεμμύδια, διαδοχικά στρώματα αθωότητας και στη μέση... σχεδόν τίποτα... ίσως ένα πρασινάκι που μπορεί να βλαστήσει και να αναπαράγει το όλον...
όσο για τη βροχή, μας έριξε μπόλικη εδώ το Σαββατοκύριακο! και το τραγούδι ωραίο, μα για να τη χαρείς τη βροχή πρέπει να μπορείς και να πεις "είμαι ελεύθερος" κι αυτό δεν είναι πάντα εύκολο!
θέλει αρετή και τόλμη, που λέει ο ποιητής αλλά... και κόπο θα προσέθετα :)
@ σ'ευχαριστω ναυαγε για τις ευχές. ανταποδίδω.
@ με γέμισες ερωτήματα Άρη.
γιατι η αθωοτητα παντα χανεται;επειδη απογοητευομαστε που ο κοσμος δεν ειναι οπως τον πλασαμε με το μυαλό μας ;
νομιζα πως το μονο που χανεται ειναι η χαρά...
τι θα πει ειμαι ελευθερος ;
ελευθερος από τι;
από δουλεια ;χρήματα; σχέσεις ;
ελευθερος από παρελθον ;από ελπίδες για το μελλον; φόβους;
"δε φοβαμαι τίποτα, δεν ελπιζω τιποτα ειμαι ελευθερος"
αυτό;
όταν απολαμβανεις ενα ωραιο κρασι με την καταλληλη συντροφια τι από τα παραπανω σε εμποδιζουν να το χαρεις ; νιωθεις ανελευθερος ;
ε, μα για να παρατηρήσεις την αθωότητα πρέπει να έχεις χάσει μπόλικη ήδη, δεν είν' έτσι;
μα κι από την άλλη μεριά για να παρατηρείς την αθωότητα σημαίνει πως έχεις ακόμη και άλλη (να χάσεις)
ας ελπίσουμε πως θα μας βρίσκεται πάντα ένα απόθεμα...
δεν ξέρω τί θα πει "είμαι ελεύθερος" αλλά ξέρω τί θα πει να μπορείς να το αισθανθείς
θα πει να είσαι πάνω στο σκοινί όρθιος και να λες "τώρα μπορώ να σταθώ, μπορώ να πέσω, μπορώ και να προχωρήσω"... ή -λιγότερο περιφραστικά- να βρέχει και να προχωράς και να χαίρεσαι και τις σταγόνες που πέφτουν στο κεφάλι σου! :)
από την άλλη -πάλι- αν έχεις χρέος που δεν τ' αγαπάς... τότε είσαι φυλακή...
αυτή ναι...είναι μια θαυμάσια απάντηση :)
δεν ανησυχω όμως για τα αποθεματα. ο ανθρωπινος οργανισμός μπορει να αναπληρώνει κατι που χάνει, αν το χρειάζεται
κατα βαθος όλα είναι θεμα ιδιοσυγκρασίας
χμ... κόλπα πολλά κάνει ο ανθρώπινος οργανισμός, αλλά η αναπλήρωση λειτουργεί μόνο σε ορισμένους τομείς...
και το να μην ανησυχείς για τα αποθέματα, είναι κι αυτό ένα σημαντικό απόθεμα :)
ιδιοσυγκρασία... ναι, είναι σαν το κλίμα... μπορεί να κάνει τον κόσμο πανέμορφο ή να σου κάνει και όλο τον πλανήτη μαντάρα... και τότε τί κάνει κανείς;;; ... δες εδώ!
ειδα...
μα να μην υπαρχει ουτε ένας ευφυής που να ειναι και αισιόδοξος ?
..................
χμ... το να είναι κανείς αισιόδοξος με τη λογική είναι συχνότατα κομματάκι δύσκολο (βλέπε σχετικά τον ελέφαντα της προηγούμενης παρομοίωσης ας πούμε), με λίγη τρέλα και ένα χαμόγελο όμως, η κατάσταση βελτιώνεται δραματικά... :)
Δημοσίευση σχολίου