Τρίτη 3 Δεκεμβρίου 2019

Ο κοκκινολαίμης "μου"


Στη γειτονιά μου ήρθε ένας κοκκινολαίμης. Κι ως σωστός κοκκινολαίμης περιφρουρεί την περιοχή του για να μην του την πάρει κανείς άλλος (κοκκινολαίμης)
Και με έχει τρελάνει στο κελαηδητό.
Κι εγώ άλλο που δε θέλω.
Θέλω να του δώσω και τη γειτονιά μου και την πόλη ολόκληρη αν θέλει.... και τον κόσμο όλο.... αρκεί να μου τραγουδά.
Χόρτασα την πολλή ανθρωπίλα.
....
....
....
....
Λίγο νωρίτερα καθόμουν σ'ένα παγκάκι, περνάει από δίπλα μου μια γιαγιά με δύο μπαστούνια, δεν είχα όρεξη για κουβέντες σήμερα, ήμουν μέχρι το κόκκαλο παγωμένη, τάιζα κάτι σπουργίτια με το κουλούρι που δεν είχα φάει. Στέκεται και με χαζεύει.
"Θέλετε να καθίσετε; " την ρωτάω, αν και δεν είχα διάθεση....καμία διάθεση για κουβέντα.
"Όχι. Να δες το μπαστούνι μου" το δείχνει "το έσπασαν ..... και μου πήραν το πορτοφόλι. Είχε μέσα όλη μου τη σύνταξη, 80 ευρώ"
Την κοιτάω σχεδόν δίχως να καταλαβαίνω, δεν ξέρω τι να της πω σήμερα, το μυαλό μου μοιάζει ακόμη παγωμένο, γνέφω μόνο με το κεφάλι. Εκείνη προχωρά, βλέπει στα χέρια μου το κουλούρι. "Τα ταίζεις, ε ; Είσαι καλός άνθρωπος"
Γαμώ την καλοσύνη μου σκέφτομαι μέσα μου, που το να ταΐζεις δυο σπουργίτια σε κάνει καλό άνθρωπο.
Την κοιτώ να απομακρύνεται, αργά, κουτσαίνοντας, μοιάζει τρομερά εύθραστη με τα δύο μπαστούνια της κι εκείνο το δεξί πόδι να μην μπορεί να την στηρίξει καλά.
....
....
....


5 σχόλια:

fish eye είπε...

Τα πουλιά είναι τα στολίδια των δέντρων, της φύσης. Υπέροχα πλάσματα. Στην πόλη μου βλέπω κάποια είδη πουλιών, ας πούμε έχω ακούσει κι έχω δει κοτσύφι που είναι ένα καταπληκτικό μαύρο πουλί με πορτοκαλί ράμφος.
Κοκκινολαίμη δεν έχω δει αλλά από εδώ και πέρα θα το έχω κατά νου.

Στο παγκάκι, σαν να ήμουν δίπλα και να σας άκουγα.
Μερικές φορές η τρίτη ηλικία είναι τόσο αδικημένη, από πολλές απόψεις.
Τυχερά τα σπουργίτια σου melian.

καλημέρα
φιλάκια

melian είπε...

Καλησπέρα αγαπημένη Φεγγαρένια :)
Τα κοτσυφάκια τραγουδάνε την άνοιξη, όταν ψάχνουν για το ταίρι τους, αντίθετα οι κοκκινολαίμηδες, που είναι μια σταλιά πουλιά, σαν τα σπουργίτια ένα μέγεθος, τραγουδάνε το χειμώνα για να περιφρουρήσουν την περιοχή τους.
Θεωρείται από μερικές παραδόσεις τύχη να βλέπεις κοκκινολαίμηδες κι εγώ τον χάρηκα πολύ όταν τον ανακάλυψα. Μέχρι τώρα μόνο σε πάρκα είχα ξαναδεί κι αυτό μάλλον σπάνια.

Όσο για τη γιαγιά, τι να πω; Η χώρα μας είναι πολύ άδικη με την τρίτη ηλικία. Αν δεν έχεις παιδιά να σε κοιτάξουν η πολιτεία σε παραπετάει.
Μετάνιωσα που δεν της έδωσα κάτι, αν και δεν ήταν ζητιάνα η γυναίκα, αλλά εκείνη τη στιγμή το μυαλό μου ήταν πραγματικά παγωμένο και η συνάντηση πολύ σύντομη.

Πολλά φιλιά
και την αγάπη μου

melian είπε...

Εδώ μπορείς να πάρεις μια ιδέα από το κελάηδημά του
https://www.youtube.com/watch?v=Q4lzV3awfZ4

Caesar είπε...

Μόνο η Emily και η Melian,
θα μπορούσαν να γράψουν έτσι
για έναν κοκκινολαίμη!

If I can stop one heart from breaking,
I shall not live in vain;
If I can ease one life the aching,
Or cool one pain,
Or help one fainting robin
Unto his nest again,
I shall not live in vain.

by
 Emily Dickinson


Πρόσεξε να μην μου κρυώσεις όμως,
"Κοίτα να ντύνεσαι καλά κι
έρχεται κρύο..."
https://youtu.be/K0J3wuu1OQw

melian είπε...

Τι ωραιοι οι στιχοι της Emily!
Να είσαι καλά Caesar :)
Και το τραγούδι της Αρλέτας με πήγε χρόνια πίσω...μαγική φωνή. Θυμαμαι πως όταν πέθανε πριν σχεδόν δυο χρόνια, δεν πίστευα ότι είχε φτάσει τα 72. Τραγουδούσε πάντα τόσο "κοριτσίστικα" !

Όσο για τον κοκκινολαίμη :) η λατρεία μου είναι φανερή. Μου τραγουδά κάθε πρωί, και η μερα μοιάζει ήδη πιο ελαφριά, είδικα όταν αναμένεται δύσκολη.
Πιστευω, Caesar, όπως και αρκετοί άνθρωποι ευτυχώς, πως ο πλανήτης αυτός δεν ανήκει αποκλειστικά στον "άνθρωπο" Και δυστυχώς τον έχουμε κακοποιήσει φριχτά με αποτέλεσμα να έχει γίνει ένα αφιλόξενο μέρος για τις περισσότερες μορφές ζωής και φυσικά και για τον άνθρωπο.
Τα παιδιά σήμερα, αλλά κοι πολλοι ενηλικες ειδικά των πολεων, δεν αναγνωρίζουν σχεδόν κανένα είδος πουλιού, εκτός από τα περιστέρια. Και φυσικά ουτε νοιάζονται γι'αυτά. Είναι λυπηρό.

Να έχεις μια πολύ καλή νέα εβδομάδα, Caesar!!!