Παρασκευή 2 Νοεμβρίου 2012

μας άρεσε πολύ το ταξίδι
όταν πια είχαμε χάσει όλα τ'άλλα , είχε μείνει μόνο αυτό
στο τέλος  ήταν μόνο χιλιόμετρα και πατήματα κάτω από ξένους ουρανούς, που όλοι ίδιοι μοιάζανε
....
οι μπουκαμβίλιες χρόνια τώρα ανθίζουν ερήμην μου
 και οι αναμνήσεις από κείνη την ξεχασμένη αίγλη, πέθαναν
....
ήμουν γεμάτη εικόνες και χρώματα. γέμιζα τις στιγμές με ελπιδοφόρα νοήματα.
μικροί εκσκαφείς χόρευαν πιρουέτες στους δρόμους
κι εγώ που τίποτα δεν είχα, ξαφνικά είχα κάτι