Κυριακή 13 Μαρτίου 2011

με αφορμή...

Φτηνή ηλεκτρική ενέργεια. Όλα γίνονται για φτηνή και πολλή ηλεκτρική ενέργεια. Για να παράγουμε ακόμη περισσότερα καταναλωτικά αγαθά, για να κάνουμε ακόμη πιο περίπλοκη την ήδη περίπλοκη ζωή μας, για να νομίζουμε πως η ευτυχία είναι κάτι που αγοράζεται και καταναλώνεται.
Θα ήθελα ένας Ιάπωνας να μου εκμυστηρευτεί αυτήν ετούτη τη στιγμή τι θα ήταν αυτό που θα ήθελε να αγοράσει
(αν ήμουν εγώ στη θέση του, το μόνο που θα επιθυμούσα θα ήταν ένα εισιτήριο για πολύ μακριά).
Η Ιαπωνία μην έχοντας στη διάθεση της άλλες πρώτες ύλες σε αφθονία για να πετύχει την οικονομική άνθισή της, στηρίχτηκε στην ενέργεια από 55 πυρηνικά εργοστάσια. Τώρα το πληρώνει με ανθρώπινες ζωές και με το φόβο για μια ανυπολόγιστη σε μέγεθος καταστροφή.
25 πυρηνικά εργοστάσια κατασκευάζονται αυτήν τη στιγμή σε όλο τον κόσμο για να προστεθούν στα 441 που ήδη υπάρχουν. Τα περισσότερα από τα νέα σε Ινδία, Κίνα, Ρωσία, τις ανερχόμενες οικονομικές δυνάμεις.

Πριν μια βδομάδα διάβαζα σε άρθρο σοβαρής εφημερίδας πόσο οικονομική και φιλική προς το περιβάλλον είναι η παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας από πυρηνικά εργοστάσια.
Το ξαναδιάβασα το άρθρο δύο και τρεις φορές ίσα ίσα για να καταλάβω πως δε διάβαζα λάθος, ούτε έφταιγε η αντίληψή μου, αυτό ακριβώς έλεγε. Υποπτεύομαι πως σήμερα δε θα τολμούσαν να το δημοσιεύσουν .
Όσο φτηνή και να είναι, όσα μέτρα ασφαλείας και να πάρεις, είναι δυνατόν να βάζεις την ανθρωπότητα, τη γη, τη φύση μας σε τέτοιο κίνδυνο ;
Σε όλους αυτούς που είναι υπεύθυνοι τέτοιων αποφάσεων, θα κολλούσα στα σπίτια τους τις εικόνες του Τσερνομπίλ. Να έρχονται καθημερινά αντιμέτωποι με την επιλογή τους.

Το να πεθάνει κόσμος από έναν σεισμό, ένα τσουνάμι μπορώ να το δεχτώ. Είναι η φύση, είναι η ζωή ,είναι το απρόβλεπτο και ανεξέλεγκτο, είναι που την επομένη μπορεί να ξαναρχίσει εκεί η ζωή από την αρχή. Το να καταστρέφουμε με τα χεράκια μας λόγω απληστίας και ανήκουστης βλακείας το σπίτι μας και τη ζωή μας με τρόπο βιβλικό, μου είναι αδύνατο να το δεχτώ.

Ευχαρίστως θα δεχόμουν να ζω πολύ πιο απλά και επιστρέφοντας σε εποχές δίχως όλα αυτά τα τεχνολογικά καλούδια που μας έχουν κατακλύσει και τα θεωρούμε απαραίτητα.
Είναι τόσο λίγα τα αληθινά απαραίτητα.
Για μένα είναι κάποιοι πολύτιμοι άνθρωποι στη ζωή μου.
Η δουλειά μου που έμαθα με τα χρόνια να την αγαπώ.
Ένα σπιτάκι όμορφο και απλό.
Και μια αγκαλιά που ομορφαίνει όλα τα άλλα.

( αν αντέχετε να δείτε τα σχετικά για το Chernobyl βίντεο, είναι εύκολο να τα βρείτε. είναι σκληρό για το δικό μου μπλογκ μια άμεση παραπομπή εκεί)

13 σχόλια:

genna είπε...

55 πάνω σε σεισμογενή περιοχή, πόσα νομίζει ότι θα κατακτήσει ο άνθρωπος, πόσα?

η μάνα μου έλεγε, κοίτα παιδί μου απέναντι την οροσειρά...

καλημέρα, καλό μου!

:) :)

melian είπε...

Καλημέρα κορίτσι!

Οι Ιάπωνες πετύχανε το τεχνολογικό θαύμα και να συγκαταλέγονται σε μια από τις ισχυρότερες οικονομικές δυνάμεις της γης.
Νόμιζαν πως η υψηλή τεχνολογία τους θα έκανε τα συστήματά τους απόλυτα ασφαλή.

Χτες άκουσα μια πολύ σοφή κουβέντα :
Ακόμη κι αν το ρίσκο για κάτι που εγκυμονεί κινδύνους είναι ελάχιστο, αν οι συνέπειες είναι καταστροφικές, απλά δεν το παίρνεις.

ο δείμος του πολίτη είπε...

Συμφωνώ απολύτως με την ανάρτηση. Και σκέψου ότι στη χώρα υπήρχαν ισχυρές διαφωνίες (για ευνόητους λόγους) για την κατασκευή τους. Πάντα ήταν μπροστά και είναι τα καλύτερα λόγω της σεισμικότητας. Ωστόσο, και πάλι τίποτα δε σε προετοιμάζει από τη μανία και την καταστροφή της φύσης.

Και σήμερα στην Ελλάδα που γίνεται λόγος/προπαγάνδα για την απελευθέρωση της ηλεκτρικής ενέργειας, πολλοί θέλουν ένα πυρηνικό εργοστάσιο. Εκεί στηρίζονταν και το άρθρο που διάβασες.

iLiAs είπε...

σε τοσο σεισμογενη περιοχη, τοσα εργοστασια...
επαιζαν με τη φωτια!

Οι ανανεωσιμες πηγες ενεργειας ειναι η λυση και η λιγοτερη καταναλωση ενεργειας!..ετσι πιστευω! :)


καλη βδομαδα Ελενη! :)

melian είπε...

@ δείμε,
όταν το κέρδος και η πολιτική κυριαρχία γίνονται αυτοσκοπός, τότε οι ανθρώπινες αξίες ακόμη και η λογική παραμερίζονται

@ Ηλία,
ήταν, λέει, σίγουροι για την τεχνική τους υπεροχή.
όταν μιλάμε για την δύναμη και το απρόβλεπτο της φύσης, αυτό μοιάζει μάλλον με ανέκδοτο.

οι ανανεώσιμες έχουν δυστυχώς πολύ δρόμο ακόμη, μια που δεν εξυπηρετούν το παιχνίδι που παίζεται εδώ και χρόνια με το πετρέλαιο.

καλή εβδομάδα και για σένα:)

Ανώνυμος είπε...

Πρώτα απ' όλα καλώς σε βρήκα.

Δυστυχώς, ο άνθρωπος τα τελευταία χρόνια έχει ανάγει τα πάντα σε οικονομικά μεγέθη. Ακόμα κι αυτή η ίδια η ανθρώπινη ζωή κοστολογείται. Ατίθετα, ότι δεν έχει ενδιαφέρον από άποψης κέρδους απλώς δε λαμβάνεται υπόψη. Και το φυσικό περιβάλλον είναι ένας από αυτούς τους έντεχνα "ξεχασμένους" παράγοντες που κανείς από αυτούς που λαμβάνουν αποφάσεις δε θυμάται. Όμως, κάποια στιγμή, το περιβάλλον θα γίνει τόσο ακριβό, που δε θα μπορεί να το αγοράσει ούτε το χρυσάφι όλου του κόσμου...

melian είπε...

Καλώς ήρθες τελευταίε

έχεις δίκιο σε αυτά που γράφεις. το κακό είναι ότι οι λίγοι αποφασίζουν για τους πολλούς. νομίζω πως αυτό πρέπει να βρούμε έναν τρόπο να το αλλάξουμε, όταν οι απόψεις μας είναι τόσο ριζικά αντίθετες με τα συμφέροντα των λίγων

ο δείμος του πολίτη είπε...

Αυτό που έγραψε ο τελευταίος μου θύμισε ένα ποίημα που σκάρωσε προ καιρού.

melian είπε...

σωστός δείμε (και φυσικά δεν είναι όλα χρήμα)

κι ύστερα :
No matter how rich you become, how famous or powerful, when you die the size of your funeral will still pretty much depend on the weather.
Michael Pritchard

Caesar είπε...

Ένας Ιάπωνας που θα μπορούσε να σου εκμυστηρευτεί πολλά, είναι ο Χαρούκι Μουρακάμι, από τους πιο αγαπημένους & πολυδιαβασμένους σε όλο τον κόσμο, συγγραφέας !

melian είπε...

Εσένα σου αρέσει, Caesar ;
Σε ρωτάω γιατί κάποιο του έχω διαβάσει ή το Κουρδιστό πουλί ή το Νορβηγικό δάσος αλλά δε θυμάμαι να μου έκανε κάποια ιδιαίτερη εντύπωση και γι'αυτό δεν παρακινήθηκα να πάρω κάποιο από τα τελευταία του.
Ίσως να μην μου πήγε το συγκεκριμένο .
Το ξέρω ότι είναι πολύ δημοφιλής γενικώς. Αν και αυτό για μένα δεν είναι απόλυτο κριτήριο.

Caesar είπε...

Ναί, μου αρέσει το στύλ της γραφής του και η λεπτομερής περιγραφή των συναισθημάτων των ηρώων του. Από τα δύο που αναφέρεις έχω υπόψη το "Νορβηγικό δάσος" που το βρίσκω υπέροχο!

melian είπε...

Μ'αυτά που μου γράφεις, θα του δώσω μια δεύτερη ευκαιρία να με εντυπωσιάσει ο κύριος Μουρακάμι :)

Σ'ευχαριστώ, Caesar!